De (domste) belevenissen uit zeilend Turkije
Door: Anous
Blijf op de hoogte en volg Anous
19 Juli 2008 | Turkije, Marmaris
Inmiddels is het wel eens tijd geworden voor een up-date van mijn belevenissen! Mijn eerste zeilgroep zit er nl al weer op en er is genoeg gebeurd. Om het een beetje leesbaar te houden zal ik het proberen chronologisch te vertellen en kort te houden. (al wil mij dat niet altijd lukken.)
Ik zal allereerst maar eens beginnen met de grootste, domste fout die je kan maken. Ik was voordat ik aan het werk ging al een dag of 2 aanwezig. Om aan het programma te werken en dingen voor te bereiden…..dag 3 hadden we (een collega en ik) vrij genomen. We zouden echt de toerist gaan spelen, heerlijk relaxen, nix doen en je nergens druk om maken. (nou laten we dat nou geïnterpreteerd hebben als nergens opletten!) Die dag eerst naar de markt, toen naar de bazaar….en toen zouden we heerlijk naar het strand gaan. Effe liggen, lezen en bakken. De meeste kennen het wel, echt toerist spelen. Het was heel warm, wij natuurlijk meteen effe lekker zwemmen in de zee. Heerlijk was het, tijdens het eruit lopen weer even kijken waar we lagen. Wat zie ik, een shirtje op de grond liggen achter onze bedjes de niet van ons is. Toen voelde ik mijn buik al draaien……dichter bij kijken, en ja hoor. Onze tassen gestolen……Echt kut natuurlijk. Zeker omdat je op dat moment realistisch wordt, om je heen kijkt en bedenkt…Goh, we liggen eigenlijk ook wel heel dicht bij de weg/stoep. En we zijn tegelijkertijd gaan zwemmen, das natuurlijk ook niet het slimste wat je kan doen in zo’n toeristische situatie. Wat doe je dan. Voor de verzekering moet er natuurlik aangifte gedaan worden….daar maar eerst eens mee beginnen! Wat is er eigenlijk gestolen. Ik blokkeerde echt, kon het allemaal niet bedenken, wat had ik nou in de tas gedaan….2 telefoons en geld. Heel kut, maar niks meer aan te doen. Bij mijn collega was er veel meer weg. 2 telefoons, portemonnee met alle pasjes, nieuwe camera en haar paspoort. Dus dat was echt heel erg. Begonnen met aangifte te doen. Begonnen bij politiebureau A, iets invullen. Toen naar Politiebureau B, weer wat invullen. Ze spraken helemaal nergens Engels. Gelukkig was er een Turkse man mee die op vakantie was die ons wilde helpen. Zonder hem had de politie ons gewoon genegeerd. Met die eerste 2 stappen waren we al 2 en half uur zoet. Toen moesten we weer terug naar bureau A voor de echte aangifte. De hulp van ons moest er ook weer vandoor….maar dat laatste stukje konden we zelf wel. Daar sprak er iemand wel Engels. Daar aangekomen, wachten, weer wat invullen, wachten. Uitleg gevraagd, toen was er een politie man, hij kan zo in een detective serie. Dikke buik, denkt dat ie heel wat is…pistool gewoon los in zijn broekrand zitten. Hij ging ons even utleggen dat er een vertaler moet komen, das verplicht….en die stelt dan onze aangifte op. Vervolgens moeten wij de bonnetjes van onze gestolen spullen naar hem faxen als we weer in NL zijn, dan krijgen we een stempel op onze aangefit en faxen ze het terug naar NL….want de NL overheid zou het geld nl van de Turkse overheid terug vragen. Wij wel 3 keer uitgelegd dat dat niet zo werkt bij ons en dat we alleen dat blaadje willen. Dan regelt onze verzekering de rest…..Nou lieten ze ons weer een uur wachten. Op een gegeven moment had ik het gehad. Toen ben ik gewoon gaan ijsberen in die kleien ruimte. Vonden ze heel vervelend. Of ik wilde gaan zitten. Vertel me maar wat jullie gaan doen. Niets. Je moet een vertaler bellen….Hoe dan? Mijn telefoon is gejat kan niet bellen. Die moet je ook betalen? Hoe, onze portemonnee is gejat, kan niet…..Na weer een uur wachten hadden ze door dat we niet weggingen. Hebben zij een vertaler gebeld. Hele aardige man, die heeft ons goed geholpen. Duurde nog wel een uur voordat het klaar was, maar toen hadden we wat (dachten we) De volgende dag zouden we hem betalen. De aangifte moest nu eerst naar de rechter, die ging het onderteken en konden we het dinsdag ophalen. Dus eerst 6 uur lang aangifte doen, krijg je toch nog niks mee. Gelukkig hebben we het op kunnen halen bij de rechtbank. (mijn collega, want ik zat dan al op zee!) dat het stom van ons was klopt ook wel. Maar wil je met je goede gedrag aangifte doen, werken ze alleen maar tegen. Heel vervelend. Ik hb door dit gebeuren dus ook geen NL nummer meer. Ik kan een nieuwe simkaart weer ophalen als ik in NL ben. Ben daardoor alleen te bereiken op ene Turks nummer momenteel: 00905363749171. Al jullie gezellige smsjes zijn daarop welkom hoor!!! En bellen kan natuurlijk ook altijd!
Na het vervelende gebeuren ging ik de volgende dag de boot op. Heerlijk was dat. Nog wat dingen voorbereiden, maar ik had er hele erge zin in!!! En toen, die avond kwamen de gasten aan. We zouden gaan varen met 7 boten, met 16 kinderen. En van die 16 kinderen waren er 5 van vorig jaar. Echt heel gezellig!!!! De kinderen maar ook de ouders waren meteen een groep met elkaar. Das een fijn begin! De reis ging ook goed. Ik kwam zelfs op plekken waar ik vorig jaar nog niet was geweest, dus om een programma daar te draaien was weer effe spannend. Verder omdat ik wat dingen wilde veranderen was het nog behoorlijk werken. Maar als je dan ziet wat je terug krijgt van de kinderen (en bij deze groep ook de ouders) is echt heel leuk. Daar doe je het voor!
In onze vloot van 7 boten zat ook 1 Belgisch gezin. Echt heel grappig. Tuurlijk allemaal grappen over de Belgen gemaakt. Gewoon gezellig. Wat dan wel weer frappant is, is dat ze het zelf ook bevestigen. 1 dag waren ze vroeg vertrokken en lagen als eerste op de plek van bestemming. Over de marifoon ook omgeroepen. Wij zijn al binnen, jullie kunnen ons herkennen aan de Belgische vlag. Na de eerste grappen dat er in plaats van vlag vlaai verstaan werd, kwamen wij als 2e binnen en zouden dus de Belgische gasten moeten zien…..Maar we zagen niks. Na effe zoeken hadden we ze ontdekt….de bedoeling was dat we in de baai helemaal links zouden gaan liggen. En de Belgen lagen helemaal rechts. Wij dus weer omroepen op de marifoon (dat kan dan iedereen horen) wij komen binnen maar zien geen Belgische vlag of vlaai. Oh oh, toen hadden ze et door dat ze verkeerd lagen. Natuurlijk nog heel veel lol om gehad die avond tijdens het eten!
De volgende dag moesten we een behoorlijk stuk over open zee, iedereen beetje optidj weg. Wiji als eerste. We lagen ongeveer 3 kwartier varen voor op iedereen, kwam er ineens een oproep (van de Belgen) dat ze stuurloos waren. Tja na wat tips over en weer geven moesten we toch echt terug om te helpen. Ook omdat ze de helmstok niet konden vinden dus er geen noodstuur van konnden maken. Wij terug, in de heftige golven en hun stuur gefikst, konden we weer verder…..en tijdens het eten……tja het waren natuurlijk weer de Belgen. (Nou is het best eng om met kinderen aan boord te zitten in behoorlijke golven en stuurloos te zijn……)
Verder niks meer gebeurd met de Belgen. Ook geen echt ernstige dingen. Wel 2 keer een scheur in het grootzeil, maar dat kan weer gemaakt worden. Onderweg nog wel behoorlijk heftig weer gehad. 1 keer begonnen met mijn programma toen et heel mooi weer was, en tijdens mijn programma (had ik niet door) was er in de lucht al veel veranderd. Er waren wolken gekomen, waaronder ook een paar donkere in de lucht. Toen ging het ineens hard. Kwamen meer donkere wolken, die achter een grote berg bleven hangen en er kwam een windje opzetten. Binnen 2 minuten was het daar heel donker en ging het heel hard waaien. Toen zagen wij ineens uit de lucht 3 parapenters komen die erg afgedwaald waren van hun route en die niet aan het vliegen waren zoals het moet. Inmiddels zaten we op windkracht 8 met in het begin uitschieters naar 9. Ik kan je vertellen, das echt heel hard. Wel een heel vreemd gevoel als die wind dan ook nog eens heel warm is. Zou het die parapenters lukken heel naar beneden te komen???? 1 die ging richting land…..weer omhoog en toen zoef weg ergens achter een berg. De tweede landde ergens in het midden van de zee, voor ons achtereen bergje, konden we niet meer zien. De derde kon nog net over dat stukje land heen kwam toen omlaag richting zee, raakte het water, ging weer omhoog, landde toen in het water, naast 1 van onze boten.……De parachute stond nog lichtelijk open. 1 harde windvlaag en ze gingen nog een stukje door heel hard tegen de boot aan. Dat zou betekenen zij gewond, boot stuk……gelukkig ging dat goed en zakte de parachute in elkaar. Het waren allemaal duo sprongen. Die in de zee bij ons terecht was gekomen zaten een beetje verstrikt in de touwen van dat ding, en je zinkt ook gelijk naar beneden. ze hadden geen zwemvest aan. De vrouw die daar als gast mee was gesprongen raakte helemaal in paniek. Zij kon nl niet zwemmen. Dus de instructeur was aan het zwemmen voor zijn leven, haar leven en dat terwijl hij dat hele geval nog aan had en ook nog eens de parachute op je rug qua gewicht mee draagt met een hysterische vrouw voor je. Martin (schipper) sprong er al meteen in toen ze neergestort waren. Maar wij lagen redelijk ver weg. Gelukkig kwam er ook meteen hulp van onze boten en van de andere boten. Ondanks dat er hulp was, duurde het nog heel lang voor de vrouw in de speedboot zat en weer teruggevaren kon worden. In die tussentijd ging de storm gewoon door, hele tijd windkracht 8 en toen naar 7. (is ook nog heel hard kan ik je vertellen) Helikopter inmiddels gekomen op zoek naar de andere 2. Die uit zee is ook met de speedboot weggehaald. Toen had de heli die op land neergestort was gevonden. Eerst iemand uit de heli naar beneden aan een kort kijken hoe het ging daar met die 2…..Wij konden ze alleen maar zien zakken. Er ging er ook maar 1 omhoog. Die kunnen dan waarschijnlijk wel over land terug…..Dat bleek later ook zo te zijn. Die hadden alleen was sneden in hun benen, maar niet gewond genoeg om met de helikopter weg gebracht te moeten worden. Inmiddels waren we al anderhalf uur verder en waaide het nog een windkracht 5. Het bleef maar erg donker in de lucht. Ook al zag je wel dat het bij de bergen heel hard aan het regenen was. Bij ons heeft het uiteindelijk 8 druppels geregend, toen was de grote druk eraf en gingen de wolken weer verder. Om 7 uur ben ik gaan douche. (2 en half uur na dat het begon) en toen we om half 8 opgehaald werden met het bootje om te gaan eten was het gewoon weer enorm heet. Alle kinderen waren wel heel erg druk…..voor hen was het dan ook wel heel erg heftig!!!
De dag daarna, iedereen aangeraden om optijd te vertrekken, er stond een behoorlijke wind voorspeld die middag. Dus iedereen moest optijd binnen zijn. Tijdens het varen die kant op, trokken de wolken al samen. Wij waren als eerst in de haven. Klaar maken voor alle boten die we in een rijtje achterelkaar al zagen aankomen. Kijkend naar het weer, hopend op dat je nog een uurtje hebt om alle boten aan te leggen…..zouden we dan nog net niet halen, maar dan hadden alleen de laatste 2 boten 1e stukje storm. De 1e boot komt er aan, de wind valt weg, en nog geen 2 minuten later begint de storm…..Weer windkracht 9 en 8. Leg dan maar eens 7 boten aan. Gelukkig ging alles goed, maar dat was echt heftig. Toen begon het er ook nog heel erg hard bij te regenen….en na 2 uur, was het weer voorbij…..iedereen heel moe van de storm. Ik had nog een stuk programma. We gingen pizza maken met de kinderen. Was ondanks de storm een groot suc-6 en daarna was het ook tijdens het etne weer heel gezellig!
Los van nog een paar keer hoge golven geen ernstige dingen meer mee gemaakt of heftige stormen. Inmiddels is het zaterdag en zit er 1 reis van 2 weken op. Nu even vrij, ga ook niet zoveel doen. Programma uitweken en wat dingen voorbereiden voor de volgende reis. En dan s middags lekker liggen (slapen) bij het zwembad. Oude gasten zijn na een heel gezellig maal gisteren vanochtend om 3 uur vertrokken. Gezellig uitzwaaien op dat tijdstip. En de nieuwe gasten zullen om ongeveer half 7 aankomen. Daartussen even genieten van rust!
Natuurlik is het weer niet heel kort geworden, maar nu zijn jullie wel van alles weer op de hoogte! Hoop van jullie ook een beetje te vernemen hoe het in NL me alles gaat. Ik hoop goed. Begreep dat het weer niet helemaal top is. Ik zal wat opsturen!
Lieve zonnige groeten Anous
xx
-
12 Mei 2008 - 19:51
Miranda:
Hey Anous,
Jemig dat ging ook snel die tijd. Maar gelukkig heb je de echte Egyptische dingen gezien en gedaan.haha. Ben niet in Egypte geweest maar wel lichtelijk verbrand in Nl. Maar goed mijn rode kleur veranderd nu langzaam naar de bruine kant, staat wel wat beter. Fijne vlucht en hopelijk niet in het midden van het midden.
Liefs Miranda -
07 Juli 2008 - 15:12
Remon:
Heej Anous,
Ook even van mij een berichtje. Ik lees dat het ook bij jou super gaat. Slechte mensen gaat het immers altijd goed, toch. Hier eigenlijk weinig nieuws, je hebt alles al kunnen lezen op mijn blog.
Of ik in de winter skileraar ben weet ik nog niet. Ligt aan de job die ik dan heb. Ga nu eerst tijdelijk werken bij de Zugspitzbahn in Ehrwald. En dan gewoon even verder kijken. Ben ik in ieder geval weer aan het werk, en met gasten onderweg.
Nou goed, tot snel en hou je haaks.
Ciao -
24 Juli 2008 - 11:59
Hannah:
he anous!
Wat balen van je spullen... en zo'n frustrerende aangifte helpt ook niet echt mee... Maar goed om te lezen dat het op de boten weer helemaal leuk is! Nog heel veel plezier, tot snel!
xhan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley