DE trein reis naar het onbekende Kiev

De treinreis van Krakau naar Kiev
Keurig op tijd stonden we natuurlijk op Krakau centraal station. Onze trein zou komen op spoor 2. Na gekeken te hebben hoe het gaat op het perron kwamen we erachter dat er hier al een wezenlijk verschil is met de Nederlandse perrons. Bij ons is het aan de ene kant bijv. spoor 1, waarbij de andere kant dan logischer wijs spoor 2 is. Hier kom je het perron oplopen. Beneden staat aangegeven dat het spoor 2 is. Boven blijkt dan dat beide kanten spoor 2 is. Tja, aan welke kant zou onze trein dan komen???? Ook werd er van alles omgeroepen door de speaker. Volgens ons niet in het Engels en daardoor niet te verstaan. Tja wat nu??

Er stond een jong koppeltje naast ons. Toch proberen of ze Engels spraken. Jaaa! Dat is fijn. Meisje legde uit dat de trein aan een bepaalde kant kwam omdat het een internationale trein is. Verder zei ze dat de trein een half uurtje vertraging had. Helaas maar waar, we moesten gewoon wachten. Kwam daarna ook een soort zwerfvrouwtje naar ons toe die 2 vuilniszakken vol blikjes had. Zei maakte ons ook duidelijk in het Pools, rustig wachten. Trein komt vanzelf. Zei moest zelf ook die trein hebben.

Zit niks anders op dan wachten. Maar ja. Het is al laat, het wordt steeds later, dus op een gegeven moment waren we het wachten wel zat. Gelukkig kwam de trein vanzelf met ruim 45 minuten vertraging.

We zaten in wagon 1, meteen het eerste hokje. Voordat je de trein instapte moest je je ticket afgeven, die zou je later wel terug krijgen. Binnen in het hokje, we keken ons ogen uit. We hadden al helemaal bedacht dat het verschrikkelijk zou zijn. Een hokje met 6 (kleine stinkende) bedjes, met daarin vieze Poolse mannen of een Pools gezin met gillende kinderen. Maar het tegenover gestelde was waar. Het was een hokje met aan de ene kant maar 3 bedden. Aan de andere kant een kast waar je kleren in kon ophangen en nog een kastje. Als je dat open deed kwam er een wastafel met kraan en daadwerkelijk stromend water tevoorschijn. Ongelofeloos, we hadden een privé hokje. Nou dat was natuurlijk wel luxe en fijn. Bedje opdekken en dan toch maar proberen lekker te slapen.

Rond kwart voor 2 begon de onrust. Maar ja, dat wisten we natuurlijk van te voren. De paspoortencontrole. Eerst de conducteur, die kwam vertellen dat de paspoortcontrole er aankwam en overhandigde ons een leeg formuliertje wat we moesten invullen. (Hetzelfde iets als je met het vliegtuig naar Turkije gaat.) 5 minuten later kwam eerst een legerventje. Die bekeek onze paspoorten, dat duurde heel lang waardoor je je zelf toch gaat afvragen of alles wel goed zit en of je toch een visum nodig had. Uiteindelijk was alles goed. 5 minuten daarna kwam er een andere man. Niet van het leger dit keer. Die vroeg de pasporten ook, keek even snel of deed of die keek en vond het allemaal wel goed. Toen duurde het weer een tijdje. Dat je ging denken, was dit het nou? Dat valt wel mee. Maar nee hoor, toen kwamen er 2 leger mensen, man en vrouw met Russische muts. Daaruit maar geconcludeerd dat we nu in de Oekraïne waren. Die wilde ook weer ons paspoort zien en wilde dat blaadje hebben wat we ingevuld hadden. Wij hadden natuurlijk maar 1 kant van het papiertje ingevuld, dus moest kant 2 nog even snel. Daar een stempel op, ene helft voor hem, ene helft voor ons en stempel in je paspoort. Het meisje dat mee was, die moest nog alles invoeren in de computer. Los van dat het wel even duurde, ging dat ook allemaal heel soepel. Dan den je toch, zo nou heb ik alles gehad en kunnen we nog een beetje proberen te slapen. Komt er weer een mannetje langs met een Russische bontmuts. Deze nam de paspoorten wel aan, keek even naar onze bagage en gaf ze al meteen terug zonder daarin gekeken te hebben. Toen was de controle echt voorbij en konden we nog even proberen te slapen. We hadden zelf de wekker om half 6 gezet zodat we nog even rustig wakker konden worden. Want de trein zou om 6 uur aankomen.

Om 10 voor 5 komt de algemene conducteur ons vertellen dat we er over 10 minuten zijn. Dan al???? Wij proberen nog een beetje wakker te worden, aankleden en spullen pakken. Hoe kan da nou. De wekker is nog niet eens gegaan. Het is iets voor 5 uur??? Oh ja, er is een uur tijdsverschil. Daar hadden we nooit aangedacht. Dus het was al 6 uur en we waren er! Hoera. Nou nog even in een “gewone” trein en dan zouden we er zijn!

Toen we uitstapte zag je al dat het heel anders was dan in Poolen. Eerst maar even naar beneden, naar de hal om te kijken waar onze trein vertrok. Want het is alweer meteen duidelijk da de tekens waarmee ze hier schrijven, dat wij daar geen wijs uit komen. In de hal aangekomen moest Nick naar de wc. Tja, we hadden nog geen Oekraïense geld. Dan maar proberen met Poolse Zloty’s. Dar deden ze het niet voor. Dan maar effe pinnen. Weer hadden we ons natuurlijk van te voren er niet in verdiept, dus bij het apparaat aangekomen wisten we niet hoeveel wat was. Dan maar 100 pinnen. Die stond in het linker rijtje in het midden. Dus dat zal wel goed zijn! Kwam er alleen een briefje van 100 uit. Daar doen ze het natuurlijk ook niet voor bij de wc.

Op naar de trein met onze kaartjes, konden we alvast in de trein zitten en vast ook wel naar de wc. Er werd bij de deuren van de trein gecontroleerd. Omdat we niet wisten of dit ook met vaste plaatsen was, dat konden we nl niet zien op ons kaartje, gewoon maar naar de eerste meneer afgestapt en het kaartje laten zien. Hij schudde nee en wees naar de volgende coupe. Ok, daar proberen. Die gaf aan dat we naar de kassa moesten. Kassa??? We hebben toch een kaartje?? Wat klopt er niet? Nou, op zo’n moment kan je maar het beste luisteren, wij met ons goede gedrag naar de kassa. Welke kassa?? Bij nummer 8 geprobeerd, die stuurde ons naar nummer 2. (dat kon ze prima, want als je 2 vingers opsteekt begrijpen we dat wel) Daar zat iemand de sprak een beetje Engels. We hadden nog geen trein reservering, dus die moesten we nog bij haar kopen. Gelukkig hadden we 100 gepind, dus dat zal wel goedkomen. Was het 115,-. Wij weer pinnen, inmiddels ging de tijd ook verder en gaf de caissière ook aan dat we wel haast moesten maken. Kaartje betaalt, weer terug naar de trein, bleek dat we in wagon nr 3 stoel 27 en 28 zaten.

De trein is best mooi. 2 stoelen (soort vliegtuig stoelen) naast elkaar, behoorlijk breed gangpad en dan weer 2 stoelen. De stoelen liggen al een beetje in de lounge stand. Beetje hangend naar achteren. Is om t slapen wel prima (al prefereer ik toch liever een bed) maar om daar lekker in te zitten als je wakker bent dat wordt em niet.

Eerst gedacht dat het slapen echt niet zou lukken. Natuurlijk zak je wel weg. Inmiddels nog2 uur te gaan en dan zijn we er!!

Dit is wel een echte mooi proefreis voor Nick om te beslissen of hij de transiberien express ook wil maken of dat hij toch maar thuis blijft!


Groeten Anous