Van Warschau naar Krakau

Krakau,

De treinreis ging prima. De trein kwam op tijd aan in Warschau. Wij onze plaatsen zoeken. We hadden stoelnummer 112 en 111. Er was natuurlijk wel een probleem. Stoel nr 111 bestond nl niet. Meteen aan de conducteur gevraagd hoe en wat. We mochten gewoon bij elkaar zitten en als er iemand kwam mooiste we de conducteur roepen en was er altijd ergens anders nog wel 1 plekje.
We deelde het zit hokje met een man en een blinde vrouw. Was dus helemaal prima. Wij allebei met onze mp3 speler op. Nick met muziek en ik met een voorleesboek. Das best leuk!! De treinreis ging daardoor ook vlot voorbij!

Aangekomen op Krakau station, wat behoorlijk groot was. Meteen maar op onderzoek uitgegaan naar de nachttrein richting Kiev. En hoeveel ons dat ging kosten natuurlijk! Wel de informatie gevonden hoe laat en van waar die vertrekt, maar er stond een erg lange rij voor het loket waar we de prijs moesten vragen. (alles is natuurlijk niet bij het zelfde loket!!) dat we besloten hadden dat we dat de volgende keer wel gingen uitzoeken.

Buiten gekomen zie en voel je meteen dat het een heel ander gevoel hier is dan in Warschau. Dat is echt een grote stad zonder karakter. (tot je dan letterlijk in de binnenstad bent.) Hier zie je al meteen dat er sfeer hangt. Nu ons hotel nog zoeken. We waren een beetje aan het dubben, welke kant zullen we oplopen. Waar naar toe….oh het is echt recht voor ons!!!! Nou dat is makkelijk!

Binnengekomen in het hotel, kon je wel zien dat het een ster minder was dat het vorige hotel. Maar dat kon ook niet anders. Toen zaten we echt super de luxe in een mega groot 4 sterren zaken hotel. Dit waar we nu waren, behoort eigenlijk meer tot onze klasse. Gewoon, simpel en degelijk. Na een vriendelijk welkom, naar onze kamer gegaan. Simpel, maar met een heel hoog plafond waardoor het erg groot werd!

Inmiddels was het al weer een uurtje of 3. En omdat het natuurlijk al weer om 4 uur donker is, besloten we om toch nog maar met licht de stad een beetje te verkennen en een restaurantje te zoeken. Maar voordat we echt richting de stad gingen, nog even langs een toeristenbureau bij ons hotel om de hoek. We hadden besloten toch de excursie naar Auschwitz te maken. Maar dan wel georganiseerd, zodat we niet zelf met de bus en de trein hoefde te klooien. Dat was snel geregeld. De volgende ochtend moesten we om 9 uur daar verzamelen. Prima geregeld dus. Nu op naar de stad.

Lopend naar de stad, kwamen we erachter dat we er erg dichtbij zaten. Binnen 10 minuten lopen zaten we al op de beroemde grote markt waar alles omheen zit. Dat was mooi als we dat allemaal gingen bekijken! Na een rondje om de kerk en een zijstraat in, een restaurantje gevonden waar we wel tevreden mee waren. Heerlijk een Donner kebab gegeten en meteen alle belangrijke plekken van Krakau omcirkeld op de kaart zodat we wisten waar we de dag na Auschwitz naar toe moesten.

Die avond waren we vroeg in het Hotel. Was niet erg, want dan konden we nog even op internet bekijken naar hotels in Kiev. We hadden nl gratis draadloos internet, dus tijd genoeg om te zoeken! Die tijd hadden we ook wel nodig. Er ging een nieuwe wereld voor ons open. De Oekraïense hotel wereld….. We wisten allebei wel dat het daar prijzig was. Maar zo prijzig???? Tja, wat moesten we doen??? Nadat we alle normale hotels bekeken hadden (die toch al ver boven ons budget zaten) hebben we de lonely planet er maar weer bij gepakt. Wat voor opties waren er nog meer?
Je kon ook een appartement. Huren voor een paar dagen. Naar die site gegaan. De kamers waren goed betaalbaar en lagen mooi centraal in het midden. Daar maar een mailtje naar toe sturen. Ook had de Lonely planet het over 2 hostels….die ook bekeken. Waren wel in onze prijsklasse, maar qua locatie niet heel erg aantrekkelijk. Wel al gelijk een mail terug van de appartementen. Voor de tijd dat wij wilde gaan waren er geen kamers vrij. Jammer de bammer. Die optie kon dus niet doorgaan.
Dan bleven de hostels nog over. Daar zouden we de volgende avond wel gaan kijken! Waar hadden wij nou weer voor gekozen. Hoe zijn we eigenlijk op Kiev gekomen???

De volgende ochtend vroeg op. En om 9 uur klaar staan voor de tour naar Auschwitz. Eerst met een mini busje naar een centraal punt. Daar een grote grijze touring car in. Met uiteindelijk 10 andere. Dus dat was prettig en overzichtelijk. De reis daar naar toe zou een ruim uur in beslag nemen. Maar tijdens dat uur ging de reisleidster (jajaja, zelfs die hadden we) nog informatie geven en keken we een film over Auschwitz. Was erg indrukkwekend, maar omdat de Poolse rijstel niet rustig is en de wegen hier slingerend en ongelijk en met gaten is, hobbelde ik zo lekker heen en weer dat ik op het einde toch niet meer mijn ogen open houden kon.

Daar aangekomen, bij Auschwitz 1, kregen we een nieuwe mevrouw die ons daar ging rondleiden. We hadden al de opdracht gekregen in de bus om goed bij haar te blijven omdat het druk kon zijn. Nou dat was het zeker. Wat wel heel prettig was, was dat iedereen een mp-3 met koptelefoon kreeg zodat je je eigen mevrouw goed kon verstaan zonder dat zij hard hoefde te schreeuwen. Was een heel mooi systeem!!! Wel moest je als nog goed opletten waar “jou” mevrouw liep. Er waren nl echt heel veel grote groepen. Daarin was het ook heel prettig dat we maar een groepje van 12 personen hadden.

Allereerst door Auschwitz 1 gelopen. Gezien hoe de mensen daar leefde. Was een vreemd gevoel, omdat het er natuurlijk allemaal heel heftig aan toe ging en de omstandigheden erbarmelijk slecht zijn. Waarom dat voor mijn gevoel helemaal zo was, omdat er op dit moment nog mensen zijn die dat nu nog na kunnen vertellen. Het komt daardoor veel dichterbij. Het is niet zo dat we het over Napo hebben waar voornamelijk alleen nog plaatjes van zijn…..Ook beeldend en wat daardoor veel indruk maakte waren vele schoenen, koffers met namen, afgeknipte haren van mensen die verzameld waren.
Bij Auschwitz 1 was alles van steen. Weet niet of ik het mag zeggen. Maar daardoor zag alles er wel stevig en solide uit. (dat het ook anders kan, kregen we later te zien.) Wel wordt het beeld anders als je de stenen barakken van binnen bekijkt. Hoe de mensen daar (met velen) geslapen hebben en hoe onmenselijk de cellen waren.
Ook kwamen we langs de cellen waar voor het eerst mensen vergast werden. Dat ze het daar voor het eerst gingen “proberen”. Daarna werden ze naar de verbrandingsoven gebracht en verbrand. Maar dat gaf zoveel stank mee, (waardoor ze het niet meer geheim konden houden) dat de hogere bazen besloten dat het niet meer in Auschwitz 1 kon.

Dat was het begin van Auschwitz 2. Een nieuw kamp werd gebouwd 6 km verderop. Omdat ze niet veel tijd hadden werden daar (voor de mannen) de barakken van hout gemaakt. Geeft echt nog een veel onmenselijker gevoel. Heel weids en groot was het daar, met waar je maar keek barakken. Aan de ene kant de houten van de mannen, andere kant, stenen voor de vrouwen. Het spoor hield ook op daar op dat punt in het kamp. Daar begon de eerst selectie. Of meteen naar de gaskamer. Of naar de barakken om te werken. Hier kon je zien/voelen dat het echt het laatste punt was

Nog de ruïne van de gaskamers gezien. Was alleen nog een ruïne van over omdat de Duitsers dat vlak voor de bevrijding opgeblazen hadden om zoveel mogelijk bewijs te vernietigen.

Ook een vrouwenbarak van binnen bekeken. Het zal wel komen omdat ik zelf een vrouw ben, maar dat maakte echt een enorme indruk. Ik zag het helemaal voor me, toen onze “mevrouw” vertelde hoe de vrouwen hier leefde en met hoeveel.

Toen we daarna weer terug waren bij de bus en de reis terug weer begon, kon je zien dat het op iedereen grote indruk had gemaakt. Nu zo achteraf typend merk ik dat ik het 2e deel, Auschwitz 2 als meest indrukwekkend heb ervaren. Komt ook omdat de films daarop zijn gebaseerd waardoor het voor je zelf heel beeldend werd.

Terug in de bewoonde wereld, eerst maar eens een treinkaartje naar Kiev gekocht. Dat was dan maar binnen. Wisten we zeker dat we konden gaan!!!

Terug in het hotel, moe van de reis en de indrukken wilde we graag dichtbij het hotel eten. Een leuk Italiaans restaurantje gevonden waar we vooral lekker hebben gezeten, gebabbeld en gedronken. Daar zelfs Hubert gebeld en doorgegeven wann we aankomen en of alles goed was. Natuurlijk was alles goed en natuurlijk had hij zoals anders weer veel tekst aan de telefoon. Maar ook dat stuk is geregeld dus!!

Weer terug in het hotel kwam het enige probleem wat we nog niet hadden toch wel dichterbij. Een slaapplek in Kiev. Dat het een hostel zou worden was wel een feit. Daar zouden we ons dan maar eens in verdiepen. Zo kwamen we erachter dat er eigenlijk best veel hostels zijn in Kiev. Ook centraal gelegen. Maar dat de loney planet die nog niet heeft omdat die allemaal dit voorjaar pas open zijn gegaan. Ineens hadden we weer hoop en keus. Gekeken en gezocht, paar uitgekozen. Wilde we boeken. Kon dat niet, De pagina liep telkens vast. Dan maar een algemene mail naar hun kantoor in de hoop op antwoord de volgende morgen voor we zouden uitchecken.

De volgende morgen lekker uitgeslapen, hostels op een andere manier gezocht. Lang leve Google!! En nog meer varianten gevonden. Inmiddels er 1 geboekt, dus we hebben plek!! Vandaag verder lekker Krakau bekeken. De zon scheen vandaag, dus dat was heerlijk.
Nu lekker relaxen in een coffeecorner en inlezen voor Kiev. Dan komt het gevoel toch weer boven. Waarom hadden we die ook alweer uitgekozen???? Er komt vooral naar voren dat ze geen Engels spreken en dat alles duur is……We laten ons dus maar verrassen daar! De kerken zullen vast mooie plaatjes opleven van de buiten kant, we zijn met z’n 2en dus dat is gezellig en bier is er niet duur. (als het goed is!!!)

Nu weer lekker eten in het zelfde restaurantje als gisteren en dan zorgen dat we op tijd op het station zijn. We hebben de nachttrein (slaaptrein) van half 11 tot een plaatsje bij de grens. Lvov. Daar komen we om 6 uur aan. Dan een “gewone” trein naar Kiev. Op naar het spannende avontuur!!

Oh ja, nog even ter informatie: 1 zloty is 0.30 Euro